fred neerhoff schreef:
Nogmaals: religie (= zingeving) hoeft beslist geen betrekking te hebben op een god of goden.
Snap ik, maar het haalt 2 soorten van zingeving door elkaar. Je bestaan zingeven door er een invulling aan te geven op basis van feiten en onderbouwde theorie, of zingeving boven jezelf plaatsen door een bovennatuurlijke zingever aan te wijzen(die zelf geen zingever meer heeft en daardoor zelf zinloos is want niets gaat boven god)gebaseerd op enkel een verhaal/theorie zonder onderbouwing.
De zin die je er aan geeft bij onderbouwd bewijs is aantoonbaar zinvol, zin geven aan het bestaan door god is enkel zinvol als het waar is. Het 1 is dus aantoonbaar zinvol, het ander zinloos tot god daadwerkelijk bewezen is. De ene zingeving is aantoonbaar zinvol, de andere enkel wanneer god bestaat. En gevolg daarvan is dat het bestaan indirect nog steeds zinloos is. Want een "gelovige"ziet enkel zin in het bestaan als er een hogere zingever is. Dat geeft de gelovige zin, maar het maakt god zelf zinloos want die heeft geen hogere zingever, daarmee is volgens de "godlogica" god's bestaan zelf zinloos, en daarmee indirect ook het menselijk bestaan.
Wanneer de "gelovige" wel kan accepteren dat God zijn eigen zingever is, dan is zin dus een leeg begrip, en is zin dus niet gebonden aan iets hogers. Dus er is ook geen rede om het in iets boven jezelf te zoeken.
Het is precies hetzelfde verhaal als met "oorzaak en gevolg". De gelovige vindt dat er voor elk gevolg een oorzaak moet zijn, en dat het niet kan dat iets uit niets ontstaat. Op zich van afstand logische gedachte, echter definieer dan eerst niets. Waarschijnlijk is er altijd iets geweest dan, wellicht iets dat wij niet eens kunnen herkennen als iets, of wel. Hoe dan ook, stellen dat iets niet uit niets kan komen is een valse stelling. Niks zegt dat het daadwerkelijk niet kan. Maar genoeg, we gaan verder met de logica van de "gelovige".
Elk gevolg moet een oorzaak hebben, prima. Maar dan kom je nog niet logischerwijs uit bij een complexe veroorzaker als god. Want wat verklaard die complexiteit ineens? Een zeer complex alwetend en almachtig wezen kan zomaar wel ineens uit niets ontstaan zijn? Of er altijd al geweest zijn?
Want volgens de logica die god dan moet verklaren MOET god ook een oorzaak hebben, en die oorzaak word niet verklaard. God is dus niet een logische uitkomst van oorzaak en gevolg, noch een logische uitkomst van zingeving zoeken boven jezelf. Beide zogenaamde logica zijn een contradictie in terminis.
God maakt zingeving niet, want als God onze zingever is, maakt het God tot een zelf onzinnige en zinlose zingever. Er is nog steeds geen zingeving toegevoegd aan het bestaan, enkel is het 1 plaatsje opgeschoven. God zelf is dan zinloos.
Er is dus sprake van zingeving waarbij je aantoonbaar zin aan het bestaan geeft door zelf de invulling te geven en het niet hoger op zoekt, het hoger opzoeken resulteert uiteindelijk in een zinlose zingever, waarmee die vorm van zingeving zichzelf ontkracht.
Er loopt dus zingeving en valse zingeving door elkaar alsof het hetzelfde is, maar daar zeg ik nee. Want zingeving in God zoeken eindigt in een zinlose god en is dus uiteindelijk zinloos.
