Govert Huijzer overleden.

[hagenaars]

Govert Huijser overleden.
Hij was mijn commandant in 1962, een aardige man, belangstellend. Hij liet mij vertellen wat ik na terugkeer in Nederland zou gaan doen. Studeren aan de universiteit, Utrecht of Leiden dat wist ik, maar kon nog niet kiezen. Het werd Leiden. Hij steunde mijn wens om direct na de machtsoverdracht op 17 augustus in mijn eentje op groot verlof te gaan, zodat ik op tijd voor de kennismakingsbijeenkomsten zou kunnen zijn. We hadden samen en met een bataljon infanteristen de verantwoordelijkheid voor Sentani, een hoog in de bergen boven het toenmalige Hollandia gelegen vliegveldje, door MacArthur in W.O.2 aangelegd.
Govert Huijzer, Goof, was een intelligente soldaat. Filosofisch geschoold, hij zou het nog verbrengen. Had fijne manieren, we hebben uren over filosofie en literatuur gepraat, tussen de barakken. Hij werd later zelfs stafchef, Chef Defensiestaf, de hoogste militair. Hij was ook sociaal begaan en werkte met een helder inzicht aan het welzijn van militairen en veteranen. Zijn Veteranenfonds gaf als eerste vorm en inhoud aan de zorg voor oorlogsgetroffenen en veteranen.


Het vliegveld werd naast voor de militaire transporten vooral gebruikt door De Kroonduif. De overheid trok zich terug en de Nederlands Nieuw-Guinea Luchtvaart Maatschappij (NNGLM) werd een dochterbedrijf van de KLM onder de naam Kroonduif. De naam Kroonduif was niet al te gelukkig gekozen, want de inheemse vogel kan niet of heel slecht vliegen. Om verbindingen te kunnen onderhouden met plaatsen waar de Dakota's niet konden komen, had het gouvernement eind 1954 al twee De Havilland Beavers aangeschaft. Het lag in de bedoeling dat de Kroonduif op trajecten ging vliegen die tot nu toe door de MLD werden gevlogen. De Beavers gingen vanuit Biak vliegen op Ransiki-Manokwari, Tahfaf-Teminaboean-Ajararu, Wasior-Fak Fak, Napan-Wisselmeren, Seroei-W. De twee Beavers voldeden uitstekend in het ruige landschap, zodat er in september 1956 nog eens twee werden aangeschaft. De vluchten met de Beavers (met één motortje van 450 pk) waren bijzonder en echt riskant pionierswerk. Op vluchten naar de Wisselmeren moest bij het bereiken van de bergruggen worden besloten of er kon worden doorgevlogen.
Met zo´n Beaver vloog ik naar Biak en vandaar per K.L.M., via Tokio en Anchorage (Engels voor "ankerplaats") in de Amerikaanse staat Alaska naar Schiphol. Een spannend avontuur liep toch nog goed aF.

http://www.bing.com/images/search?q=Sen ... &FORM=IGRE
Meer lezen: Elands, Martin en Alfred Staarman ed., Afscheid van Nieuw-Guinea. Het Nederlands-Indonesisch conflict 1950-1962 (Bussum 2003).
Of, korter: http://nl.wikipedia.org/wiki/Nederlands-Nieuw-Guinea
Verder lezen: Aad Nuis De Balenkraai
kroniek over het einde van Nederlands Nieuw-Guinea