Wees op je hoede als Maurice de Hond zegt iets met 100% zekerheid te weten.
Op dit moment draait in de bioscopen de film
De veroordeling die gaat over de moord op de weduwe Wittenberg in september 1999 te Deventer (de “Deventer moordzaak”).
https://nl.wikipedia.org/wiki/Deventer_moordzaak
Na allerlei strubbelingen en juridische dwalingen wordt uiteindelijk Ernest Louwes, de belastingadviseur van Wittenberg definitief veroordeeld voor de moord.
Opiniepeiler Maurice de Hond bestrijdt die veroordeling en wijst in plaats van Louwes de “klusjesman” van Witteberg aan als dader.(Deze “klusjesman” was in werkelijkheid helemaal geen klusjesman maar een gewaardeerd medewerker bij een beveiligingsbedrijf.)
De Hond speelde het hoog, Hij kreeg het voor mekaar dat de zaak opnieuw in de publiciteit kwam en uitte een stuk of tien expliciete beschuldigingen aan het adres van de “klusjesman” en hield op grond van die beschuldigingen vol met (nagenoeg) 100% zekerheid te weten dat de “klusjesman” de ware moordenaar was, en de veroordeelde Louwes onschuldig.
In de film wordt getoond hoe het leven van de “klusjesman” en zijn vriendin door deze beschuldigingen totaal wordt geruïneerd. Het stel werd op leugenachtige gronden door De Hond in diskrediet gebracht, zijn vriendin werd geïntimideerd en inmenging in de persoonlijke levenssfeer van het stel werd niet geschuwd. De “klusjesman” werd ontslagen en zijn gezondheid kwam in het gedrang. Ook publieke terreur viel het stel ten deel. En ondertussen gaat De Hond, die op de hoogte is van al dit onheil, rucksichtslos en zonder ophouden in de media tekeer met zijn aanklachten.
Journalist Bas de Haan gaat zich met de zaak bemoeien en wil van de hoed en de rand weten. In de film wordt getoond dat uiteindelijk alle beschuldigingen van De Hond tegen de "klusjesman" stuk voor stuk weerlegd worden. Er bleef nul komma nul bewijs tegen de “klusjesman” over, terwijl de Hond niet te stoppen was met het breed uitmeten van zijn aanklachten in de media en bleef volhouden absoluut zeker te weten dat de “klusjesman” schuldig was, en Louwes onschuldig. Met dank aan vrijwel elke Nederlandse Tv-talkshow en Claudia de Brij die hem in haar show in het nabijzijn van een stralende De Hond openlijk adoreerde.
Intussen doet de “klusjesman” aangifte wegens smaad, laster en belaging met als gevolg dat De Hond door de rechter wordt veroordeeld zijn uitlatingen te staken. Op straffe van dwangsommen werd De Hond daarom verboden de “klusjesman” in het openbaar als moordenaar of verdachte in de zaak aan te wijzen. Tevens werd hij veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding aan de “klusjesman” en zijn vriendin.
Zijn mediacampagnes, rechtszaken en schadebetalingen liet De Hond financieren door een miljonair die een appeltje te schillen had met justitie. Ondertussen heeft deze man zijn vrouw vermoord en zelfmoord gepleegd. De stichting die met het geld van de miljonair door De Hond werd gerund bestaat echter nog steeds en wordt nu door hem ingezet voor zijn activiteiten om het RIVM in verband met de corona pandemie in diskrediet te brengen.
Vervang in dit verhaal de “klusjesman” door Jaap van Dissel van het RIVM en je weet wie hij tegenover zich heeft: geen wetenschapper maar een niets en niemand ontziende, leugenachtige fanaticus.