Richard Dawkins in de ban van bijgeloof
Geplaatst: zo 22 jan 2012, 12:27
In zijn boek 'God als misvatting' (2006) bekent Richard Dawkins zich uitbundig als atheïst (volgens eigen zeggen als bewustzijnsboodschapper). Daarbij is hij is zó overtuigd van zichzelf dat hij volkomen verblind is door zijn eigen vooringenomenheid. Ik zal dat kort toelichten.
Ten eerste verwart Dawkins religie met godsgeloof als hij zijn uiterste best doet om religie als een dominante bron van kwaad en verdorvenheid af te schilderen. Verder stelt hij zijn god gelijk aan die van de Tenach, Bijbel of Koran: de godsboeken van de gevestigde monotheïstische godsdiensten (elk een officieel erkende vorm van bijgeloof).
Maar die boekengod werd slechts - via openbaringen - door respectievelijk Mozes, Jezus en Mohammed gekend.
Voor wie niet in wonderen (als bovennatuurlijke verschijnselen) gelooft - en openbaringen zijn wonderen - zijn de geopenbaarde waarheidsclaims van Tenach, Bijbel en Koran derhalve van generlei betekenis. En dit had het hele verhaal van Richard Dawkins kunnen zijn. Maar Dawkins verstrikt zich een dik boek lang in de cultuur van het door het establishment erkende bijgeloof dat hij religie noemt.
Nee, niet de bij mensen aangeboren neiging tot religie is de bron van kwaad. Maar religie kan natuurlijk wèl ingezet worden voor al dan niet gewenste politieke doelen.
In feite beweert de evangelische atheïst Dawkins dat politiek de bron is van alle kwaad: volkomen losgezongen van de werkelijkheid!
Ten eerste verwart Dawkins religie met godsgeloof als hij zijn uiterste best doet om religie als een dominante bron van kwaad en verdorvenheid af te schilderen. Verder stelt hij zijn god gelijk aan die van de Tenach, Bijbel of Koran: de godsboeken van de gevestigde monotheïstische godsdiensten (elk een officieel erkende vorm van bijgeloof).
Maar die boekengod werd slechts - via openbaringen - door respectievelijk Mozes, Jezus en Mohammed gekend.
Voor wie niet in wonderen (als bovennatuurlijke verschijnselen) gelooft - en openbaringen zijn wonderen - zijn de geopenbaarde waarheidsclaims van Tenach, Bijbel en Koran derhalve van generlei betekenis. En dit had het hele verhaal van Richard Dawkins kunnen zijn. Maar Dawkins verstrikt zich een dik boek lang in de cultuur van het door het establishment erkende bijgeloof dat hij religie noemt.
Nee, niet de bij mensen aangeboren neiging tot religie is de bron van kwaad. Maar religie kan natuurlijk wèl ingezet worden voor al dan niet gewenste politieke doelen.
In feite beweert de evangelische atheïst Dawkins dat politiek de bron is van alle kwaad: volkomen losgezongen van de werkelijkheid!
