De familie van Jezus
Geplaatst: zo 19 mei 2013, 20:01
Het Nieuwe Testament (NT) wil ons doen geloven dat de verhouding tussen Jezus en zijn familie slecht was (zie bijv. Marcus: http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Ma ... t=10&pos=0).
Feitelijk, voor zover wij weten, vormden de verwanten van Jezus juist de meest getrouwe aanhangers. Dat de familie negatief wordt afgeschilderd of dat er juist weinig over wordt gemeld, daarvan moeten we de oorzaak zoeken bij Paulus. Deze apostel kwam in conflict met Jacobus, de broeder des Heeren. Jezus en zijn verwanten, waren feitelijk fundamentalistische Joden die de Joodse wet streng naleefden. Paulus wilde juist wat versoepeling aanbrengen zodat zijn zending onder de heidenen meer kans op succes had. Na de Joodse oorlog “won” de richting van Paulus het pleit en ontwikkelde zich tot het (huidige) christendom dat steeds meer afstand zou nemen van het Jodendom. Dit christendom wordt ook wel het Paulinische christendom genoemd ter onderscheid van het Joodse sektarische Palestijnse christendom. Het Palestijnse christendom c.q. de kerk van Jeruzalem werd vernietigd tijdens de Joodse oorlog. Het Palestijnse christendom en de verwanten van Jezus werden vergeten c.q. weggeschreven uit de officiële (Paulinisch) christelijke geschiedenis. Toch is er nog een aantal interessante “feiten” naar boven te halen:
Jezus was een volgeling van zijn neef Johannes de Doper. Om een opstand te voorkomen werd Johannes gevangen genomen en vermoord door Herodes Antipas, een Romeinse vazalkoning (zie Josephus: http://www.perseus.tufts.edu/hopper/tex ... tion%3D116 ). Jezus zette de beweging voort en stierf in (ca.) het jaar 30 aan het kruis, de Romeinse straf voor opstandelingen. Vervolgens werd de beweging voortgezet door Petrus en de verwanten van Jezus. Petrus, de beide Zebedeïden en vele anderen stierven in (ca. ) 44 na de vervolging van Herodes Agrippa. Handelingen der Apostelen wil ons overigens doen geloven dat Petrus door een Engel uit de gevangenis werd gered. Vanaf 44 tot zijn gewelddadige dood in 62 wordt Jacobus, de broer van Jezus de onbetwiste leider van de zogeheten kerk van Jeruzalem. En daarna wordt weer een familielid leider te weten Simeon, een neef van Jezus, zo lezen we bij Eusebius. Eusebius heeft nog meer te melden :
In de Historia ecclesiastica van Eusebius van Caesarea, staat dat de keizers, ook na de val van Jeruzalem, bang bleven voor de troonpretendenten uit het koningshuis van David. Zowel Vespasianus als Domitianus bevolen de afstammelingen van David op te sporen en ter dood te brengen. Eusebius verwijst naar een verloren gegaan geschrift van Hegesippus. Daarin wordt verteld hoe de keizer twee kleinzonen van Judas, de jongste broer van Jezus, voor zijn rechterstoel laat brengen. Domitianus 'vroeg hen of ze van David afstamden en zij gaven dat toe. Nadat ze verklaren dat hun verwachting van het komend Koninkrijk geen sociale of politieke betekenis heeft maar religieus begrepen moet worden, laat Domitianus hen, gerust gesteld en hun machteloosheid verachtend, vrij.
Slotopmerking
Johannes de Doper werd vervolgd en onthoofd, Jezus gekruisigd, Petrus vervolgd en vermoord en Jacobus stierf een geweldadige dood. Na de Joodse oorlog nog vervolgde de Romeinse keizer de verwanten van Jezus. Dit alles wijst erop dat Jezus deel uitmaakte van een beweging die geweld niet schuwde en een gevaar vormde voor de gevestigde orde. De stelling dat Jezus zelf een gewapende opstandeling was is in dit opzicht dus helemaal zo gek nog niet. Waarom wordt deze stelling dan door velen, waaronder ‘serieuze’ historici, verworpen? De oorzaak daarvan moet naar mijn mening worden gezocht in de het succes van 2000 jaar christelijke geschiedvervalsing en indoctrinatie.
Hieronder nog de relevante citaten uit de kerkgeschiedenis van Eusebius (http://ncbible.info/MoodRes/History/Eus ... istory.pdf):
CHAPTER XI.ë
Symeon rules the Church of Jerusalem
After the martyrdom of James and the conquest of Jerusalem which immediately followed, it is said that those of the apostles and disciples of the Lord that were still living came together from all directions with those that were related to theLord according to the flesh (for the majority of them also were still alive) to take counsel as to who was worthy to succeed James. They all with one consent pronounced Symeon, the son of Clopas, of whom the Gospel also makes mention; to be worthy of the episcopal throne of that parish. He was a cousin, as they say, of the Savior. For Hegesippus records that Clopas was a brother of Joseph.
CHAPTER XII.
Vespasian commands the Descendants of David to be prosecuted
He also relates that Vespasian after the conquest of Jerusalem gave orders that all that belonged to the lineage of David should be sought out, in order that none of the royal race might be left among the Jews; and in consequence of this a most terrible persecution again hung over the Jews.
CHAPTER XIX.
Domitian commands the Descendants of David to be slain.
But when this same Domitian had commanded that the descendants of David should be slain, an ancient tradition says that some of the heretics brought accusation against the descendants of Jude (said to have been a brother of the Saviour according to the flesh), on the ground that they were of the lineage of David and were related to Christ himself. Hegesippus relates these facts in the following words.
Feitelijk, voor zover wij weten, vormden de verwanten van Jezus juist de meest getrouwe aanhangers. Dat de familie negatief wordt afgeschilderd of dat er juist weinig over wordt gemeld, daarvan moeten we de oorzaak zoeken bij Paulus. Deze apostel kwam in conflict met Jacobus, de broeder des Heeren. Jezus en zijn verwanten, waren feitelijk fundamentalistische Joden die de Joodse wet streng naleefden. Paulus wilde juist wat versoepeling aanbrengen zodat zijn zending onder de heidenen meer kans op succes had. Na de Joodse oorlog “won” de richting van Paulus het pleit en ontwikkelde zich tot het (huidige) christendom dat steeds meer afstand zou nemen van het Jodendom. Dit christendom wordt ook wel het Paulinische christendom genoemd ter onderscheid van het Joodse sektarische Palestijnse christendom. Het Palestijnse christendom c.q. de kerk van Jeruzalem werd vernietigd tijdens de Joodse oorlog. Het Palestijnse christendom en de verwanten van Jezus werden vergeten c.q. weggeschreven uit de officiële (Paulinisch) christelijke geschiedenis. Toch is er nog een aantal interessante “feiten” naar boven te halen:
Jezus was een volgeling van zijn neef Johannes de Doper. Om een opstand te voorkomen werd Johannes gevangen genomen en vermoord door Herodes Antipas, een Romeinse vazalkoning (zie Josephus: http://www.perseus.tufts.edu/hopper/tex ... tion%3D116 ). Jezus zette de beweging voort en stierf in (ca.) het jaar 30 aan het kruis, de Romeinse straf voor opstandelingen. Vervolgens werd de beweging voortgezet door Petrus en de verwanten van Jezus. Petrus, de beide Zebedeïden en vele anderen stierven in (ca. ) 44 na de vervolging van Herodes Agrippa. Handelingen der Apostelen wil ons overigens doen geloven dat Petrus door een Engel uit de gevangenis werd gered. Vanaf 44 tot zijn gewelddadige dood in 62 wordt Jacobus, de broer van Jezus de onbetwiste leider van de zogeheten kerk van Jeruzalem. En daarna wordt weer een familielid leider te weten Simeon, een neef van Jezus, zo lezen we bij Eusebius. Eusebius heeft nog meer te melden :
In de Historia ecclesiastica van Eusebius van Caesarea, staat dat de keizers, ook na de val van Jeruzalem, bang bleven voor de troonpretendenten uit het koningshuis van David. Zowel Vespasianus als Domitianus bevolen de afstammelingen van David op te sporen en ter dood te brengen. Eusebius verwijst naar een verloren gegaan geschrift van Hegesippus. Daarin wordt verteld hoe de keizer twee kleinzonen van Judas, de jongste broer van Jezus, voor zijn rechterstoel laat brengen. Domitianus 'vroeg hen of ze van David afstamden en zij gaven dat toe. Nadat ze verklaren dat hun verwachting van het komend Koninkrijk geen sociale of politieke betekenis heeft maar religieus begrepen moet worden, laat Domitianus hen, gerust gesteld en hun machteloosheid verachtend, vrij.
Slotopmerking
Johannes de Doper werd vervolgd en onthoofd, Jezus gekruisigd, Petrus vervolgd en vermoord en Jacobus stierf een geweldadige dood. Na de Joodse oorlog nog vervolgde de Romeinse keizer de verwanten van Jezus. Dit alles wijst erop dat Jezus deel uitmaakte van een beweging die geweld niet schuwde en een gevaar vormde voor de gevestigde orde. De stelling dat Jezus zelf een gewapende opstandeling was is in dit opzicht dus helemaal zo gek nog niet. Waarom wordt deze stelling dan door velen, waaronder ‘serieuze’ historici, verworpen? De oorzaak daarvan moet naar mijn mening worden gezocht in de het succes van 2000 jaar christelijke geschiedvervalsing en indoctrinatie.
Hieronder nog de relevante citaten uit de kerkgeschiedenis van Eusebius (http://ncbible.info/MoodRes/History/Eus ... istory.pdf):
CHAPTER XI.ë
Symeon rules the Church of Jerusalem
After the martyrdom of James and the conquest of Jerusalem which immediately followed, it is said that those of the apostles and disciples of the Lord that were still living came together from all directions with those that were related to theLord according to the flesh (for the majority of them also were still alive) to take counsel as to who was worthy to succeed James. They all with one consent pronounced Symeon, the son of Clopas, of whom the Gospel also makes mention; to be worthy of the episcopal throne of that parish. He was a cousin, as they say, of the Savior. For Hegesippus records that Clopas was a brother of Joseph.
CHAPTER XII.
Vespasian commands the Descendants of David to be prosecuted
He also relates that Vespasian after the conquest of Jerusalem gave orders that all that belonged to the lineage of David should be sought out, in order that none of the royal race might be left among the Jews; and in consequence of this a most terrible persecution again hung over the Jews.
CHAPTER XIX.
Domitian commands the Descendants of David to be slain.
But when this same Domitian had commanded that the descendants of David should be slain, an ancient tradition says that some of the heretics brought accusation against the descendants of Jude (said to have been a brother of the Saviour according to the flesh), on the ground that they were of the lineage of David and were related to Christ himself. Hegesippus relates these facts in the following words.