Pagina 17 van 18

Re: Cultuurmarxisme. Een rechts mantra.

Geplaatst: vr 01 feb 2019, 18:41
door hagenaars
Blijven we o.h- en? Wat heeft dit nu met cultuurmarxisme van doen?

Re: Cultuurmarxisme. Een rechts mantra.

Geplaatst: za 02 feb 2019, 15:28
door fred neerhoff
hagenaars schreef:Blijven we o.h- en?
Ik vind deze interventie van jou knap onbeschoft Hagenaars. Juist omdat jij het zegt, een oeverloze babbelaar.

Re: Cultuurmarxisme. Een rechts mantra.

Geplaatst: za 02 feb 2019, 18:13
door hagenaars
Je neemt me toch niet kwalijk dat ik wijs op de aard van het onderwerp? Cultuurmarxisme en niet het zere been van Bram Bakker of de kwalen van die dame.

Re: Cultuurmarxisme. Een rechts mantra.

Geplaatst: zo 17 feb 2019, 16:05
door David Bakker
fred neerhoff schreef:
De CPN was een model-stalinistische partij: arbeideristisch, autoritair centralistisch, en ondanks hun marxistisch jargon eng-nationalistisch, politiek-correct tot in alle haarvaten. Links met de mond, maar onderdrukking in de praktijk. Met hun vele mantelorganisaties (lekker niet zeggen waar je echt voor staat), zoals de “vredesbeweging”.


Oud-CPN'ers beweren dat de CPN vanaf 1968 - de CPN sprak zich toen uit tegen de inval van de Sovjet-Unie in Tsjecho-Slowakije - niet meer stalinistisch was. Klopt deze stelling?

Re: Cultuurmarxisme. Een rechts mantra.

Geplaatst: ma 18 feb 2019, 10:02
door fred neerhoff
Nee, die stelling klopt niet.

Hoofdkenmerk van het stalinisme als politiek systeem is de uitschakeling van de linkse oppositie (in de Sovjet-Unie belichaamd door Leon Trotsky met zijn theorie van de permanente revolutie). In tegenstelling tot Trotsky's strategie, propageerde Stalin het socialisme in één land.

Ook vanaf 1968 heeft de CPN het stalinistische politieke systeem (een gesloten partij politiek) nooit vaarwel gezegd. CPN 'ers noemden noemden zichzelf (begrijpelijk) nooit stalinisten, maar communisten.

Re: Cultuurmarxisme. Een rechts mantra.

Geplaatst: ma 18 feb 2019, 12:07
door hagenaars
Het verschijnsel is moeilijk in één concept te vangen. Er gebeurde natuurlijk wel wat binnen de CPN. Kijk maar:

Onderwijl zette zich een ontwikkeling in waarin de partij zich langzamerhand ontworstelde aan het juk van Moskou en er een meer – naar eigen zeggen – autonome koers werd ingezet. Dit bleek onder meer tijdens de inval van de legers van het Warschaupact in Tsjechoslowakije in 1968, die door de CPN werd veroordeeld.
Een aantal geroyeerde en uitgetreden prominente partijleden vormden de Brug-groep. Zij deden, zonder succes, als Socialistische Werkers Partij (SWP) mee aan de Tweede-Kamerverkiezingen van 1959.
In de jaren zestig en zeventig nam de aanhang weer geleidelijk toe, vooral onder invloed van acties in de Groningse strokartonindustrie onder leiding van Fré Meis, steunbetuigingen van de partij aan diverse studentenacties en door de groeiende populariteit van het welbespraakte kamerlid Marcus Bakker met zijn met vileine humor en sarcasme doorspekte – in die tijd veelvuldig op de televisie uitgezonden – redevoeringen in de Tweede Kamer. Ook de veroordeling door de CPN van de inval van de legers van het Warschaupact in Tsjecho-Slowakije in augustus 1968 zal toenemende sympathie voor de partij in de hand hebben gewerkt. Zo verwierf de partij bij de verkiezingen van 1971 zes, en bij die van 1972 zelfs zeven zetels. Vanaf het midden van de jaren zeventig schoof de CPN, vooral op initiatief van De Groot in haar oriëntatie weer dichter naar Moskou toe. Aan het begin van de jaren zeventig kwam een omvangrijke toestroom van leden uit de studentenbeweging, vooral in de bolwerken Amsterdam en Groningen, op gang, die zich in die jaren nog snel aanpaste aan de binnen de partij bestaande discipline en de orthodoxe marxistische en leninistische opvattingen. Bij de verkiezingen van 1977 volgde een dramatische electorale terugval, van zeven naar twee zetels. De door De Groot bedachte, door de partij gehanteerde verkiezingsslogan "van Agt eruit, de CPN erin" bleek een faliekante miskleun. Deze nederlaag luidde zijn ondergang als erelid van het partijbestuur in, ook al omdat hij de partijleiding heftige verwijten over deze terugval had gemaakt. Voor het eerst kreeg hij te maken met serieuze oppositie van partijprominenten die hem tot dan toe tientallen jaren kritiekloos hadden gevolgd. Zijn wegvallen uit de partijtop resulteerde in een geleidelijk groeiende democratische partijcultuur, waarin meer ruimte ontstond voor discussie en verschil van opvattingen. Parallel aan deze ontwikkeling echter zette de al jaren geleden ingezette uitstroom van aanhang onder de arbeiders zich in versterkte mate voort. (Een proces met meerdere lagen dus.) zie verder bij Wikipedia.

Re: Cultuurmarxisme. Een rechts mantra.

Geplaatst: di 09 jun 2020, 17:29
door gertov
Voor wie het PVDA beginselprogramma zoekt maar een 404 krijgt:
http://dnpprepo.ub.rug.nl/9885/

Re: Cultuurmarxisme. Een rechts mantra.

Geplaatst: zo 14 jun 2020, 09:58
door hagenaars
En nu dan Jesse Klaver, babbelend over "linkse eenheid" , Vergeet het maar...G.L., S.P. en PvdA zijn concurrenten op een inmiddels piepklein speelveldje.

Re: Cultuurmarxisme. Een rechts mantra.

Geplaatst: wo 05 aug 2020, 14:41
door David Bakker
fred neerhoff schreef:Eerst even de lijn van mijn verhaal afmaken.

Net als de fascist Mussolini, die het socialisme er als het ware met geweld in wilde rammen (en daarmee tevens de kern van datzelfde socialisme ontkende, namelijk abolitionisme) wilde Adolf Hitler (als representant van de teleurgestelde burger) orde op zaken stellen. Hij vond dat arbeiders moesten werken en niet staken, want dat zou Duitsland economisch maar schaden. [/u].
Verwarrend dat je zegt dat Mussolini het socialisme er in wilde rammen. Lijkt nu alsof socialisme het fascisme heeft voortgebracht.

Re: Cultuurmarxisme. Een rechts mantra.

Geplaatst: di 11 aug 2020, 08:43
door fred neerhoff
Vertel jij mij dan maar eens hoe je sociale gelijkheid (socialisme) kan verwezenlijken door gedwongen samenwerking, met gebruik van fysiek geweld, tussen kapitaal en arbeid (fascisme).

Het is overigens een veel voorkomende misvatting onder cultureel rechts dat fascisme uit socialisme zou voortkomen. Lijkt gebaseerd te zijn op een volledig onbenul van de wezenlijke verschillen tussen socialisme, fascisme en communisme. Zie bijvoorbeeld het boek De schijn-élite van de valse munters (2010) van de prominente PVV’er Martin Bosma.

De werkelijkheid is juist andersom: het fascisme ligt in het verlengde van het kapitalisme. Het groot-kapitaal bracht Mussolini immers aan de macht, zodat de bezitsverhoudingen onaangetast bleven en vakbondsmacht werd gebroken.