Een columnpje

Plaats reactie
David Bakker
Beheerder
Berichten: 1337
Lid geworden op: ma 28 nov 2011, 00:35

Een columnpje

Bericht door David Bakker »

Het is misschien ongepast voor een vrijdenkersforum en deze rubriek maar toch doe ik het maar. Een aantal jaren geleden schreef ik onder het peudoniem 'Matijn Olde Beukerin' wel eens columns in een wijkkrant in Enschede. Daaronder bevinden zich enkele juweeltjes met een blijvende literaire waarde. Hieronder treffen jullie er 1 aan uit mei 2009:

Harry, Lenny en niet te vergeten Dennis
“Visite, visite”, zong Lenny Kuhr al in 1980, waarna ik als negenjarig jochie jolig vervolgde met “een huis vol met tietuh”. Natuurlijk had ik ook wel eens “De troubadour” gehoord, het nummer waarmee ze in 1969 het Eurovisiesongfestival won. Maar verder had ik me nooit zo verdiept in Lenny. Uit nieuwsgierigheid naar haar overige repertoire besloten mijn vrouw en ik haar concert in het Helmertheater te bezoeken op zondagmiddag 26 april - de dag van de marathon van Enschede - en niet naar hollende mensen te gaan kijken. Het was een openbaring. Ik wist niet dat Lenny zoveel mooie liedjes heeft gecomponeerd. Een aangename verrassing was ook dat zij wordt geïnspireerd door de Fado en (wijlen) Fado-zangeres Amalia Rodrigues. Bij het in mijn oren prachtige lied “Fadista”, een ode aan Amalia, geraakte ik in hogere sferen. De opmerking van mijn vrouw dat het eigenlijk best een saai nummer was, bracht me echter weer snel terug in de werkelijkheid.

Tijdens de voorstellingen in het Helmertheater, dat onderdeel uitmaakt van Helmerzijde - een psychiatrische inrichting - zijn ook patiënten aanwezig. Deze mensen hebben soms de neiging om plompverloren, midden in de voorstelling, op een Rainman-achtige wijze, de zaal uit te lopen of ander onaangepast gedrag te vertonen. Maar dat hoort er bij. Daar moet je je niet aan storen. Toch ergerde ik me er aan dat een jongedame naast me, tijdens de voorstelling van gitarist Harry Sacksioni op 9 april, voortdurend zat te sms’en. Ik wist niet of zij wel of niet een patiënt was en twijfelde daarom of ik er iets van moest zeggen. Toen bedacht ik dat tegenwoordig heel veel mensen op de meest ongepaste plaatsten en momenten aan het bellen of sms’en zijn. Patiënt of niet, de scheidslijnen zijn soms flinterdun. Ten slotte waagde ik het erop en verzocht het sms’en te staken. De dame voldeed aan mijn verzoek en ging vervolgens een hoedje van papier vouwen. Het optreden van Harry in het uitverkochte theater was overigens fantastisch: mooie muziek, virtuoos spel en leuke interactie met de toeschouwers.

Het onbetwiste hoogtepunt van de muzikale evenementen in de Helmerhoek was natuurlijk het optreden van onze eigen Dennis van Dijkhuizen tijdens het wijkfeest op 9 mei. De charismatische zanger wist het publiek van begin tot eind te boeien en te bespelen. Als Dennis riep: “Handen omhoog en zwaaien”, dan staken we onze handen omhoog en zwaaiden. Toen Dennis zei: “En nu gaan we springen”, toen sprongen we een gat in de lucht. Wanneer Dennis na afloop van een nummer het publiek bedankte, dan riepen wij volgens goed gebruik in koor: “Alsjeblieft horlepiep”. Prachtig waren zijn levensliederen, zoals bijvoorbeeld “Onder je balustrade”, waarin de zanger de melodie, op een bedding van majeurakkoorden, vrolijk en subtiel liet meanderen. Na afloop van het feest liep ik voldaan naar huis om lekker te gaan slapen. De volgende dag werd ik wakker met een hoofd vol en zwaar van al die rijke Helmerhoekse ervaringen van de afgelopen tijd.

Olde Beukerin
hagenaars

Re: Een columnpje

Bericht door hagenaars »

Beste Olde,

Het is leuk, zeker, maar actueel? Nee, dat niet. Open een rubriek "Schone kunsten" is mijn advies.
Plaats reactie