NEDERLAND HEEFT NIETS GELEERD VAN HAAR KOLONIEN
Geplaatst: za 01 aug 2015, 13:01
In Nederland wordt er op grote schaal gediscussieerd en gedelibereerd over integratievraagstukken
waarbij men het reilen en zeilen van allochtonen de revue laat passeren. Veelal gaan de discussies over de klassieke wij en zij- cultuur, welke de scheve verhouding tussen allochtonen en autochtonen moet illustreren. Niemand die spontaan zou durven vermoeden dat het tussen de diverse etnische groepen onderling ook niet erg koosjer zou kunnen zijn . Het is ronduit naïef te denken dat er automatisch een sociale cohesie begint te gisten tussen verschillenden bevolkingsgroepen in een vreemd land in plaats te vrezen voor een onderlinge competitie op de sociale ladder. Prominente en opportunistische kopstukken uit veelal de grote etnische groepen voeren onderling ook furieuze discussies en proberen de overheid ervan te overtuigen dat hun culturele groep met haar vermeende eclatante kwaliteiten boven de andere culturele groepen zou torenen. En Nederland lijkt er inderdaad gevoelig voor te zijn. Als pijler wordt met gemak gebruik gemaakt van twee opvallende speerpunten: de kwantiteit en de met fanfare geschal opgeëiste eclatante kwaliteiten waaronder de religie.
De moslimgemeenschap is er rijkelijk in geslaagd te gedijen naar het aantal van 1 miljoen tegenover de overige klassieke etnische groepen die in aantal talmen tussen de10.0000 en 300.000.
Turken en Marokkanen hebben zich weten te plaatsen als voortrekkers van de Islamitische gemeenschap hoewel die zelf binnen hun territorium een hiërarchie hanteren. Deze hiërarchie houdt in dat zij zich op hun beurt verheven wanen boven de overige kleine Islamitische gemeenschappen om het maar niet te hebben over etnische groepen van een Niet-Islamitische achtergrond. Het is eigenlijk een beetje raar omdat Marokkanen Afrikanen zijn met Arabische wortels terwijl Turken juist Europeanen zijn met Aziatische wortels. De Islam wordt binnen allebei de gemeenschappen heel verschillend beleden. De assimilatie tussen hen kan uitsluitend van politieke beweegreden zijn . De overige kleine Islamitische etnisch groepen zijn hierdoor enkel goed en geschikt om de moslimbarometer op peil te houden en maken zij voor de rest ook geen substantieel onderdeel uit van debatten en discussies over de moslimgemeenschap in Nederland. Het feit dat hun culturele achtergrond niet matcht met die van de Marokkanen en Turken is al voldoende grond voor uitsluiting. Een Moslim uit de Molukse , Pakistaanse, Surinaamse etc. gemeenschap heeft een beduidend andere culturele achtergrond dan die uit Turkije en Marokko.
De twee grote dominante moslimgroepen in Nederland hebben voor de eigen promotie een uitstekend werkend instrument uitgevonden . Dat instrument is een verkapte groepssaamhorigheid en groepssolidariteit. Niet zelden ontaardt een conflict tussen een lid uit voornoemde gemeenschappen met één uit een andere culturele gemeenschap in een stammenstrijd met een dramatische afloop . Een illustratief voorbeeld is het Culemborgse drama waarbij het gevoel van suprematie van de ene culturele groep tegenover de andere de overhand had. Daarvoor werd er tussen leden van de strijdende partijen gezamenlijk gevoetbald. In 2004 stond de verhouding tussen de plaatselijke Marokkanen en Surinaamse Hindostanen te Den Haag ( Schilderswijk) eveneens op scherp omdat deze laatste het niet meer pikte dat attributen in hindoetempels door Marokkanen resoluut werden vernield . Dat wat betreurenswaardig is dat geen enkele Nederlandse onderzoeker aan dit hiërarchisch etnisch patroon enige aandacht heeft geschonken. Enkel zaken die de samenleving in z’n geheel raken krijgen aandacht waaronder de eerwraak, radicalisering, Mocromaffia, De Grijze Wolf etc.
Deze onderscheidende bejegening van verschillende etnische groepen door Nederland laat zich eveneens illustreren middels het toenmalige fenomeen betreffende de buurtvaders . Er is geen enkele etnische gemeenschap in Nederland die voor een dergelijke ridicule post door de overheid middelen kreeg geoffreerd om de eigen opvoedarme kroost via pedagogische interventie van zogeheten buurtvaders van de rooftochtjes en andere ontucht af te houden. Kinderen op school pestten hun Marokkaanse klasgenoten weleens op de navolgende wijze: “doordat jullie geen eigen papa hebben heeft de overheid voor jullie betaalde buurtpapa’s uitgevonden “. Het rijkelijk gesubsidieerde overlegplatform tussen de moslimgemeenschap en de overheid behoort eveneens tot de overheidsprioriteit. De laatset tijd wordt er gestaag gepleit voor subsidie voor initiatieven in de vorm van eigen werkverschaffing binnen de Marokkaanse gemeenschap om Marokkaanse jongeren voor het radicaliseren te behoeden. Deze subsidiepost is bijzonder knap bedacht en heeft een zeer goede liquiditeitsprognose waar zelfs een feasibility study van een gerenommeerd accountant kantoor als Cooper & Lijbrand voor zou kunnen verbleken. Men kan enkel hierdoor de grondleggers van de IS erg dankbaar zijn.
Deze zorgelijke ontwikkeling doet terecht de vraag rijzen of Nederland niets geleerd heeft van haar gewezen koloniën alwaar men volkeren uit diverse werelddelen dumpte. De verschillen tussen deze volkeren laten zich in de ex-koloniën zelfs anno 2015 kenmerken via op etniciteit gestoelde politieke partijen, territoria etc. Misschien is het ook goed om zich te realiseren dat Nederlanders in hun grondvormen ook maar mensen zijn die zich in sociaal opzicht graag handhaven in een zekere beslotenheid. Men beschermt iedere vierkante millimeter met desnoods detectiepoorten. In Nederland weet de gemiddelde Nederlander niet eens wie zijn/haar buurman is. Als betrokkene komt te overlijden verandert die eerst in een fossiel voordat diens/dier lichaam een keer wordt ontdekt door bijvoorbeeld de deurwaarder.
waarbij men het reilen en zeilen van allochtonen de revue laat passeren. Veelal gaan de discussies over de klassieke wij en zij- cultuur, welke de scheve verhouding tussen allochtonen en autochtonen moet illustreren. Niemand die spontaan zou durven vermoeden dat het tussen de diverse etnische groepen onderling ook niet erg koosjer zou kunnen zijn . Het is ronduit naïef te denken dat er automatisch een sociale cohesie begint te gisten tussen verschillenden bevolkingsgroepen in een vreemd land in plaats te vrezen voor een onderlinge competitie op de sociale ladder. Prominente en opportunistische kopstukken uit veelal de grote etnische groepen voeren onderling ook furieuze discussies en proberen de overheid ervan te overtuigen dat hun culturele groep met haar vermeende eclatante kwaliteiten boven de andere culturele groepen zou torenen. En Nederland lijkt er inderdaad gevoelig voor te zijn. Als pijler wordt met gemak gebruik gemaakt van twee opvallende speerpunten: de kwantiteit en de met fanfare geschal opgeëiste eclatante kwaliteiten waaronder de religie.
De moslimgemeenschap is er rijkelijk in geslaagd te gedijen naar het aantal van 1 miljoen tegenover de overige klassieke etnische groepen die in aantal talmen tussen de10.0000 en 300.000.
Turken en Marokkanen hebben zich weten te plaatsen als voortrekkers van de Islamitische gemeenschap hoewel die zelf binnen hun territorium een hiërarchie hanteren. Deze hiërarchie houdt in dat zij zich op hun beurt verheven wanen boven de overige kleine Islamitische gemeenschappen om het maar niet te hebben over etnische groepen van een Niet-Islamitische achtergrond. Het is eigenlijk een beetje raar omdat Marokkanen Afrikanen zijn met Arabische wortels terwijl Turken juist Europeanen zijn met Aziatische wortels. De Islam wordt binnen allebei de gemeenschappen heel verschillend beleden. De assimilatie tussen hen kan uitsluitend van politieke beweegreden zijn . De overige kleine Islamitische etnisch groepen zijn hierdoor enkel goed en geschikt om de moslimbarometer op peil te houden en maken zij voor de rest ook geen substantieel onderdeel uit van debatten en discussies over de moslimgemeenschap in Nederland. Het feit dat hun culturele achtergrond niet matcht met die van de Marokkanen en Turken is al voldoende grond voor uitsluiting. Een Moslim uit de Molukse , Pakistaanse, Surinaamse etc. gemeenschap heeft een beduidend andere culturele achtergrond dan die uit Turkije en Marokko.
De twee grote dominante moslimgroepen in Nederland hebben voor de eigen promotie een uitstekend werkend instrument uitgevonden . Dat instrument is een verkapte groepssaamhorigheid en groepssolidariteit. Niet zelden ontaardt een conflict tussen een lid uit voornoemde gemeenschappen met één uit een andere culturele gemeenschap in een stammenstrijd met een dramatische afloop . Een illustratief voorbeeld is het Culemborgse drama waarbij het gevoel van suprematie van de ene culturele groep tegenover de andere de overhand had. Daarvoor werd er tussen leden van de strijdende partijen gezamenlijk gevoetbald. In 2004 stond de verhouding tussen de plaatselijke Marokkanen en Surinaamse Hindostanen te Den Haag ( Schilderswijk) eveneens op scherp omdat deze laatste het niet meer pikte dat attributen in hindoetempels door Marokkanen resoluut werden vernield . Dat wat betreurenswaardig is dat geen enkele Nederlandse onderzoeker aan dit hiërarchisch etnisch patroon enige aandacht heeft geschonken. Enkel zaken die de samenleving in z’n geheel raken krijgen aandacht waaronder de eerwraak, radicalisering, Mocromaffia, De Grijze Wolf etc.
Deze onderscheidende bejegening van verschillende etnische groepen door Nederland laat zich eveneens illustreren middels het toenmalige fenomeen betreffende de buurtvaders . Er is geen enkele etnische gemeenschap in Nederland die voor een dergelijke ridicule post door de overheid middelen kreeg geoffreerd om de eigen opvoedarme kroost via pedagogische interventie van zogeheten buurtvaders van de rooftochtjes en andere ontucht af te houden. Kinderen op school pestten hun Marokkaanse klasgenoten weleens op de navolgende wijze: “doordat jullie geen eigen papa hebben heeft de overheid voor jullie betaalde buurtpapa’s uitgevonden “. Het rijkelijk gesubsidieerde overlegplatform tussen de moslimgemeenschap en de overheid behoort eveneens tot de overheidsprioriteit. De laatset tijd wordt er gestaag gepleit voor subsidie voor initiatieven in de vorm van eigen werkverschaffing binnen de Marokkaanse gemeenschap om Marokkaanse jongeren voor het radicaliseren te behoeden. Deze subsidiepost is bijzonder knap bedacht en heeft een zeer goede liquiditeitsprognose waar zelfs een feasibility study van een gerenommeerd accountant kantoor als Cooper & Lijbrand voor zou kunnen verbleken. Men kan enkel hierdoor de grondleggers van de IS erg dankbaar zijn.
Deze zorgelijke ontwikkeling doet terecht de vraag rijzen of Nederland niets geleerd heeft van haar gewezen koloniën alwaar men volkeren uit diverse werelddelen dumpte. De verschillen tussen deze volkeren laten zich in de ex-koloniën zelfs anno 2015 kenmerken via op etniciteit gestoelde politieke partijen, territoria etc. Misschien is het ook goed om zich te realiseren dat Nederlanders in hun grondvormen ook maar mensen zijn die zich in sociaal opzicht graag handhaven in een zekere beslotenheid. Men beschermt iedere vierkante millimeter met desnoods detectiepoorten. In Nederland weet de gemiddelde Nederlander niet eens wie zijn/haar buurman is. Als betrokkene komt te overlijden verandert die eerst in een fossiel voordat diens/dier lichaam een keer wordt ontdekt door bijvoorbeeld de deurwaarder.