Wordt het niet eens tijd dat ze kan rekenen?

Plaats reactie
liezze
Berichten: 2
Lid geworden op: ma 01 jun 2015, 23:39

Wordt het niet eens tijd dat ze kan rekenen?

Bericht door liezze »

Mijn nichtje, 9 jaar is ze, stal vanaf het moment dat ze kon praten al de show. Misschien nog wel eerder. Op verjaardagen gaf ze dans-, zang- en acteervoorstellingen en met haar vriendinnetjes bedacht ze de meest creatieve verhaallijnen om na te spelen. Wat had dat kind een fantasie! Tekenen deed ze ook graag, al had ze daar niet altijd de concentratie voor. Helaas werd op de basisschool haar overdosis aan energie, creativiteit en fantasie totaal niet geaccepteerd. Ze liep achter met rekenen en het lezen ging eigenlijk ook wel wat te langzaam. Mijn nichtje moest met oordoppen in de klas zitten, zodat ze alleen nog maar kon letten op de getallen en cijfers. Uiteindelijk bleef ze ook zitten en zat ze niet meer bij haar vriendinnetjes in de klas. Het constant maar focussen op haar reken- en leesniveau resulteerde tot enorme faalangst bij haar. Het altijd vrolijke dametje wat ik kende, is verandert in een onzeker en stil meisje.

Dit verhaal is het perfecte voorbeeld van onze prestatiemaatschappij waar wij momenteel in leven. De plicht om te presteren begint al in de eerste klassen van de basisschool, misschien nog wel eerder. Denk maar aan de ontwikkelingstaken die een baby voor een bepaalde maand voltooid moet hebben. In de eerste klassen van de basisschool krijgt een kleuter al te maken met de eerste toetsing, de CITO-toets. De meeste kleuters scoren erg laag op deze toets, omdat het niveau veel te hoog ligt. Een kleuter heeft dit misschien niet zo door, maar de ouders zeker wel. Want naast de school en overheid, hebben ouders ook hoge verwachtingen van hun kind. Ouders vergelijken hun kinderen constant met andere kinderen en wanneer een kind succesvol is, is dat positief voor de status van de ouders. Van onvoorwaardelijke liefde kun je niet spreken. Kinderen worden hierdoor bang om te falen, wat er toe heeft geleid dat 1 op 10 kinderen last heeft van extreme faalangst.

Aan het einde van de basisschool beginnen ook de kinderen de prestatiedrang te voelen, want de grote Cito-toets komt er aan. Cito-stress is inmiddels een heus begrip geworden. Ouders, maar ook de kinderen zelf, willen zo hoog mogelijk scoren. Een VWO of HAVO advies is het doel. Vele ouders betalen honderden euro’s voor extra Cito-trainingen om hun kinderen extra goed voor te bereiden voor de toets.

Naast faalangst en Cito-Stress kom je ook het woord ‘burn-out’ onder scholieren veel vaker tegen. Naast naar school gaan en huiswerk maken, hebben kinderen nog hun sport, muziek, sociale verplichtingen, sociale media en bijbaantjes. Kinderen hebben het ontzettend druk.

Wat er met dit stuk duidelijk gemaakt wil worden is dat er tegenwoordig zoveel waarde wordt gehecht aan presteren, dat er niet meer wordt gekeken naar andere positieve eigenschappen van een kind. Je hebt niet perse een universitair diploma nodig om gelukkig zijn. En ja, verscheidenheid maakt het leven toch juist leuk?
wilfred degens
Berichten: 750
Lid geworden op: di 26 mei 2015, 09:29

Re: Wordt het niet eens tijd dat ze kan rekenen?

Bericht door wilfred degens »

Het geluk komt niet uit iemands intellectueel denkvermogen, maar zoals u schrijft, uit je persoonlijke draai te vinden in deze maatschappij. Maak je als speciaal getalenteerd kind los van de oeverloze verwachtingspatronen en probeer jezelf te ontwikkelen in waar je goed in bent en wat je leuk vindt om te doen! Intellectuele bagage alleen staat zeker juist niet garant voor meer levensvreugde.
Helaas werken onze onderwijskrachten zelden in exclusieve gevallen mee. Zij hebben een modelleerling voor ogen waar zij zich ten doel stellen een kind naar te knippen en scheren. Wanneer een kind gaandeweg het schooljaar daar niet in meegaat, raakt de opvoeder veelal in zijn doelstelling van z'n apropos. Dat leidt weer tot wederzijdse frustraties.
Het standaard basis onderwijs is dan ook op standaard mensen afgestemd. Voor het opvoedkundig anticiperen op de aangeboren kwaliteiten van een kind, daar moeten de ouders n.m.m. speciaal onderwijs voor zoeken. Dat is toch ook hun rol in de opvoeding van hun kinderen?
Wel zouden de leerkrachten veel meer naar het individuele kind observerend moeten kijken dan hun verplichte lesstof centraal te stellen, wanneer zij extra getalenteerde kinderen in hun klas ontdekken. Zij zouden de ouders kunnen adviseren om die kinderen van hun doodlopend spoor te halen. Uw nichtje had voor mijn gevoel beter op het Montessori
onderwijs geplaatst kunnen worden. 'De werkplaats' van Kees Boeke in Bilthoven, http://www.wpkeesboeke.nl/
was een beter soort onderwijs voor uw nichtje geweest of kan dat misschien nog worden. Misschien het overwegen waard?
liezze
Berichten: 2
Lid geworden op: ma 01 jun 2015, 23:39

Re: Wordt het niet eens tijd dat ze kan rekenen?

Bericht door liezze »

Sinds een vriendin van mij de Vrije School PABO doet, ben ik inderdaad steeds enthousiaster geworden over het Montessori onderwijs. Helaas zijn velen uit mijn omgeving nog steeds bang dat kinderen die op een montessorischool zitten, zich niet leren aanpassen aan de regeltjes van onze maatschappij. Toch blijken kinderen die op een montessorischool hebben gezeten betere resultaten te halen.
wilfred degens
Berichten: 750
Lid geworden op: di 26 mei 2015, 09:29

Re: Wordt het niet eens tijd dat ze kan rekenen?

Bericht door wilfred degens »

liezze schreef:Sinds een vriendin van mij de Vrije School PABO doet, ben ik inderdaad steeds enthousiaster geworden over het Montessori onderwijs. Helaas zijn velen uit mijn omgeving nog steeds bang dat kinderen die op een montessorischool zitten, zich niet leren aanpassen aan de regeltjes van onze maatschappij. Toch blijken kinderen die op een montessorischool hebben gezeten betere resultaten te halen.
Zij leren juist veel meer zelf te kiezen. Hun zelfvertrouwen zal zich beter kunnen ontwikkelen, lijkt mij.
Ik heb verschillende mensen gekend die met de keuze van het Montessori onderwijs vele jaren later nog steeds heel blij waren. Zij hebben zich inmiddels al 15 jaar prima stabiel sociaal weten te gedragen en zich ook probleemloos weten te schikken in hun werkdisciplines. Zij hebben NEE leren zeggen waar nee door hun familie gehoopt werd.
Zij hebben zich alleen meer op eigen verantwoordelijkheden ontwikkeld en dat daarna niet alleen maar toegepast op hun Montessori. De een is na succes op de school voor journalistiek Utrecht een bekende journalist als buitenland correspondent geworden. De ander is na het conservatorium Utrecht een nationaal bekende muzikant geworden. Alleen maar lof van hen gehoord over dat soort onderwijs voor ietwat speciale kinderen welken op het Montessori beter gedijden dan in het opgeschroefde verwachtingspatroon binnen het onpersoonlijke standaard onderwijs.
wilfred degens
Berichten: 750
Lid geworden op: di 26 mei 2015, 09:29

Re: Wordt het niet eens tijd dat ze kan rekenen?

Bericht door wilfred degens »

Liezze,

Niet omdat ik vermoed dat jij waardeert of iemand nu wel of niet met je meedenkt over je aangekaarte kwestie,
spijt het mij vast te moeten stellen, dat ik de enige ben die blijkbaar met je meedenkt over je topic.
Maar je red je verder wel met of zonder reacties.
Schrijf nog eens wat over wat je graag kwijt wilt en wat hier allemaal ongecensureerd mogelijk is.
Ik zal je mijn bescheiden inzichten laten weten.
hagenaars

Re: Wordt het niet eens tijd dat ze kan rekenen?

Bericht door hagenaars »

Een stem uit de geschiedenis: Ik volgde jarenlang vanaf 1944 het Montessori onderwijs, het is mij goed bevallen. De beginselen zijn prima doordacht, het lesmateriaal is van hoge kwaliteit. Kort samengevat: "De kern van het montessorionderwijs wordt meestal samengevat in haar uitspraak: "Help mij het zelf te doen". Uitgangspunt is dat een kind een natuurlijke, noodzakelijke drang tot zelfontplooiing heeft. Opvoeding en onderwijs moeten onderkennen wat de behoeften van een kind op een gegeven moment zijn en daarop inspelen door de juiste omgeving en materialen te bieden."
Plaats reactie